အျပဳအမႈ

ဘုရားဖူးအတြက္ သိစရာေဒသႏၱရဗဟုသုတအေၾကာင္းျမတ္မဟာေျမ ဗုဒၶဂယာကို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ သြားသင့္ပါသလား၊? (သုိ႔မဟုတ္) ေအးဂ်င့္ေတြနဲ႔ သြားသင့္ပါသလားဆုိတာနဲ႔ ႀကဳိတင္သိထားစရာေလးမ်ား

ဘုရားဖူးအတြက္ သိစရာေဒသႏၱရဗဟုသုတအေၾကာင္း
ျမတ္မဟာေျမ ဗုဒၶဂယာကို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ သြားသင့္ပါသလား၊? (သုိ႔မဟုတ္) ေအးဂ်င့္ေတြနဲ႔ သြားသင့္ပါသလားဆုိတာနဲ႔ ႀကဳိတင္သိထားစရာေလးမ်ား

ခု ဖူးေတြ႕ရတာက ဗုဒၶဂယာေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီး ျဖစ္ပါတယ္...

ျမတ္မဟာေျမဆုိသည္မွာ ဗုဒၶဂယာကို ဆုိလုိျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဂယာကုိ သြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ၿပီးေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ၊ သြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္လုိေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ အမ်ားအျပားရွိေနမွာပါ။ စိတ္ထဲ မွာ ေမွ်ာ္မွန္းထားေပမယ့္ အေႀကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေႀကာင့္ ပ်က္ကြက္ေနတဲ့သူေတြလည္း ရွိေနမွာပဲ။ တစ္ခ်ဳိ႕ ႀကေတာ့ ကုိယ့္မိဘေတြကို ေရာက္ဖူးေစခ်င္တဲ့ ေစတနာနဲ႔ မိဘေတြကို ပုိ႔ႏုိင္ေအာင္ဆုိၿပီး အလုပ္ကို ႀကဳိးစားလုပ္ေနၿပီး စရိက္စက စုေဆာင္းေပးေနတဲ့ သားသမီးေတြလည္း ရွိေနမယ္ဆုိတာ လုံး၀ဥႆုံ ယုံႀကည္ေနမိပါရဲ႕။

 ေစတီေတာ္အတြင္းက ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ျမတ္ပါ...

 တိဗက္ဘုန္းဘုန္းေတြ ေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီး ဘုရားဖူးေနႀကပါတယ္။ 
၁၂လပုိင္းဆိုရိွပါတယ္

  တိဗက္ဘုန္းဘုန္းေတြ ဘုရားရွိခုိးႀကတာ အဲဒီလုိ ရွိခုိးႀကတာဗ်ာ။ ဒုိင္ဗင္ထုိးၿပီး ရွိခုိးႀကတယ္....

တစ္ခ်ဳိ႕က “ဗုဒၶဂယာေရာက္ဖူးၿပီးရင္ အပါယ္က လြတ္ၿပီ”ဆုိၿပီး ေလွ်ာက္ေျပာတတ္ႀကပါတယ္။ အဲဒီလုိေတာ့ လည္း မဟုတ္ရပါဘူးေနာ္။ အဲဒီလုိ လြတ္ေႀကးဆုိရင္ မေကာင္းမႈေတြ မ်ားမ်ားလုပ္ထားၿပီးတဲ့သူေတြက အဲဒီကို သြားလုိက္ရုံေပါ့။ ဟုတ္ဖူးလားဗ်ာ။ သြားတာကေတာ့ တကယ္ကုိ သြားသင့္ပါတယ္။ တကယ္ ကို ေရာက္ထုိက္ပါတယ္။

ကိုယ္ကိုးကြယ္ေနတဲ့ဘုရားရွင္ဟာ “ ဘယ္ေနရာမွာေမြးဖြားခဲ့တယ္၊ ဘယ္ေနရာမွာပြင့္ခဲ့တယ္၊ ဘယ္ေနရာ မွာ တရားဦးေဟာေတာ္မူခဲ့တယ္၊ ဘယ္ေနရာမွာ ပရိနိဗၺာန္စံခဲ့တယ္” “ဖြား၊ ပြင့္၊ ေဟာ၊ စံ”ဆုိတဲ့ သံေ၀ဇနိယ ေလးဌာကုိ သြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ သင့္ပါတယ္။ ေလးဌာနအျပင္ တျခားထူးေထြျမင့္ျမတ္ တဲ့ ေနရာေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ေလးဌာန၊ ေလးေနရာကုိ သြားရင္ျဖင့္ တျခားျမင့္ျမတ္တဲ့ေနရာေတြ ကိုလည္း ေရာက္သြားမွာပါ။

 ဒါကေတာ့ ဒုကၠရစရိယာက်င့္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ ေတာင္ကုန္းျဖစ္ပါတယ္...

ဘုန္းဘုန္းတုိ႔မႏွစ္က ျမန္မာျပည္ကေန အိႏၵိယကို ဘုရားဖူးေလယာဥ္နဲ႔ လုိက္ပါလာခဲ့တယ္။ ဂယာေလဆိပ္ မွာဆင္းေတာ့ အင္မီဂေရးရွင္းျဖတ္ဖုိ႔ လုပ္ေနတုန္းမွာ အသက္ရွစ္ဆယ္ခန္႔ရွိတဲ့ ျမန္မာအဖြားတစ္ေယာက္က တြန္းလွည္းနဲ႔ လုိက္ပါလာတယ္။ အဲဒီအဖြားက ဘုန္းဘုန္းတုိ႔က ဘယ္လုိေျပာျပလည္းဆုိေတာ့ “အရွင္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ အရင္တုန္းက ဆင္းဆင္းရဲရဲနဲ႔ ဘ၀ကို ရုန္းကန္လႈပ္ရွားခဲ့ရတယ္ဘုရား၊ ဒီဗုဒၶဂယာ ကို ေရာက္ဖူးခ်င္ေနတာ ႀကာ…လွပါၿပီ၊ မေရာက္ႏုိင္ခဲ့ဘူးဘုရား၊ ခုမွပဲ ေငြေႀကးအဆင္ေျပလာလုိ႔ ခုမွပဲ လာရေတာ့တယ္ဘုရား” အဲဒီစကားကို ႀကားၿပီး ဘုန္းဘုန္းတုိ႔မ်က္၀န္းထဲမွာ မ်က္ရည္မ်ားနဲ႔ စုိစြပ္ေန မိေလရဲ႕။ 

 ဥလုေ၀လေတာင္ အတက္လမ္းမွာ အဲဒီလုိ ေက်ာက္ခင္းလမ္းပါ...

ဗုဒၶဂယာကို ကုိယ့္ဘာသာကိုယ္ သြားတာရယ္၊ ဘုရားဖူးေအးဂ်င့္ေတြနဲ႔ သြားတာရယ္ဟာ ဘယ္က ပုိၿပီး သင့္ေတာ္သလည္းဆုိတာကုိ တကယ္သိသင့္တဲ့ ေမးခြန္းပါ။ ေမးလည္း ေမးတတ္ႀကပါရဲ႕။ ဘုန္းဘုန္းအျမင္၊ ဘုန္းဘုန္းအယူအဆကို ေျပာရမယ္ဆုိရင္ျဖင့္ ေအးဂ်င့္ေတြနဲ႔ သြားသင့္တယ္လုိ႔ ထင္မိပါတယ္။ ဘာေႀကာင့္လည္းဆုိေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္သြားရင္ တည္းခုိစရာေတြ၊ လွည့္လည္ဖူးေမွ်ာ္ဖုိ႔ ငွားရမ္းရ မည့္ကားေတြ စသည္စသည္ လုပ္စရာ၊ ကိုင္စရာေတြမ်ားၿပီးသကာလ အခက္အခဲေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ မိတ္ေဆြဖြဲ႕ရမွာ မဟုတ္ပါလား။

 ဥရုေ၀လေတာင္ေျခရင္းမွာ ေဆးကုေနႀကတယ္ဆုိပဲ...

ၿပီးေတာ့ တစ္ေနရာရာကို ေရာက္သြားၿပီဆုိရင္လည္း ဒီေနရာမွာ ဘယ္လုိ ဇာတ္ေႀကာင္းေတြ ရွိခဲ့တယ္ ဆုိတာကုိ သိဖုိ႔ လုိအပ္ပါေသးတယ္။ ေအးဂ်င့္နဲ႔ဆုိရင္ အမ်ားနဲ႔ဆုိေတာ့ ေရာက္တဲ့ေနရာမွာ ေနရာေဒသရဲ႕ သမုိင္းေႀကာင္းကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္၊ ေသေသခ်ာခ်ာ၊ ဂဃဏန ရွင္းျပေပးတဲ့ ဦးဇင္းေတြ၊ လူပုဂၢဳိလ္ေတြရွိပါတယ္။ ဆုိေတာ့ကား ေအးဂ်င့္နဲ႔လုိက္သြားရင္ ဘာမွပူစရာ မလုိေတာ့ဘဲ ေအးေဆးလုိက္ သြားလုိက္ရုံပါပဲ။ ႏုိ႔မုိ႔ရင္ ဟုိအတြက္ ပူရ၊ ဒီအတြက္ ပူရနဲ႔ဆုိေတာ့ မသက္သာလွပါဘူး။ လူသာမက စိတ္လည္း ပင္ပန္းေနရမွာပါ။

 ျမတ္စြာဘုရားကို ႏုိ႔ဃနာဆြမ္းကပ္လွဴခဲ့တဲ့ သုဇာတာသူေဌးသမီးရဲ႕ ေနအိမ္ပါ။ ခုေတာ့ ေနအိမ္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ေစတီတစ္ဆူ ျဖစ္သြားပါၿပီ။ သီရိဓမၼာေသာကမင္းႀကီးရဲ႕ ေစတီေပါင္းရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ထဲမွာ တစ္ဆူပါ၀င္တယ္ ေျပာပါတယ္...

အိႏၵိယႏုိင္ငံ၊ အိႏၵိယတုိင္းျပည္ႀကီးဟာ နည္းနည္းေႏွာေႏွာ တုိင္းျပည္မွ မဟုတ္ဘဲ။ တစ္ေနရာနဲ႔ တစ္ေနရာက အေ၀းႀကီးေတြေလ။ သြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ရမည့္ ေနရာဌာနေတြလည္း တစ္ေနရာနဲ႔တစ္ေနရာ နီးနီးေလး ဟုတ္ဖူးရယ္။ အဲဒီလုိဆုိေတာ့ ခရီးတုိမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ခရီးရွည္ပဲ ျဖစ္ေတာ့မယ္။ ခရီးရွည္ ဆုိေတာ့ ခရီးရွည္အတုိင္းပဲ အကုန္အက်မ်ားရေတာ့မယ္။ ပင္လည္းပင္ပန္းမယ္၊ အကုန္အက်လည္း မ်ားမယ္ဆုိေတာ့ တန္ေအာင္ေတာ့ လုပ္ရလိမ့္မယ္။ တန္ေအာင္ဆုိတာက ခရီးသြားရင္း အကုသိုလ္ေတြ မျဖစ္ေစဘဲ ကုသုိလ္ေတြကို ရေအာင္လုပ္ႏုိင္မွ တန္မွာပါ။ ဆုိေတာ့ကား မသြားခင္မွာ ႀကဳိတင္သိသင့္ သိထုိက္တဲ့ အရာေတြကို အမိအရ ဆုပ္ကိုင္ထားလုိက္ေပါ့။

သူငယ္ခ်င္းေတြဆုိတာ အတူတူေနတုန္းက စိတ္၀မ္းမကြဲခဲ့ဖူးေပမယ့္ ခရီးသြားလုိက္ရင္ သူ႕အႀကဳိက္က တစ္မ်ဳိး၊ ကိုယ့္အႀကဳိက္က တစ္ဖုံနဲ႔မုိ႔ အႀကဳိက္မတူရင္ေတာ့ စိတ္၀မ္းကြဲသြားတတ္ပါတယ္။ (ခရီး ကို ႏွစ္ေယာက္သုံးေယာက္သြားရင္ ျဖစ္တတ္တဲ့သေဘာကို ေျပာတာပါ။ အမ်ားနဲ႔ဆုိ ရင္ေတာ့ ျဖစ္ခဲပါတယ္။)  ကုိယ္မွာသီးေနတဲ့ အတၱသီးေတြဟာ အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္ ထင္ထင္ ရွားရွား၊ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းႀကီးကို သီးတတ္ပါေတာ့တယ္။ မွန္ဘီလူးနဲ႔ေတာင္ ႀကည့္ဖုိ႔ မလုိေတာ့ပါဘူး။ အႀကဳိက္ေတြမတူ၊ အလုိေတြမညီတာနဲ႔ပဲ စိတ္ေကာက္ၿပီး မေခၚႏုိင္၊ မေျပာႏုိင္တဲ့ အျဖစ္မ်ဳိးေတြ ျဖစ္တတ္ ပါတယ္။ 

တစ္ခ်ဳိ႕ဆုိ ေတာ္ေတာ္နစ္နာခံႏုိင္တဲ့၊ ခံေနတဲ့လူေတြကို ေတြ႕ဖူးတယ္။ အဲဒီလူမ်ဳိးက်ေတာ့ အခြင့္ေကာင္းေတြ သိပ္မယူတတ္ဘူး။ အတၱႀကီးတဲ့သူေတြကေတာ့ သူခ်ည္းပဲ ရေအာင္ ယူတတ္တယ္။ ဘုန္းဘုန္းရဲ႕သေဘာထားကေတာ့ တစ္လွည့္စီ ေကာင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဆုိးတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ခံယူသင့္တယ္လုိ႔ ယူဆမိတယ္။ ဥပမာ ကားစီးတယ္ဆိုပါစို႔ ထုိင္ခုံက မလုံေလာက္တာရယ္ျဖစ္ျဖစ္၊ ထုိင္ခုံလုံေလာက္ေန လည္း ျပတင္းေပါက္ဘက္ စီးခ်င္တာ၊ ေရွ႕မွာစီးခ်င္တာ၊ အလယ္မွာ စီးခ်င္တာ စသည္စသည္ေတြေပါ့။

တစ္ခ်ဳိ႕က စုိးရိမ္စိတ္မ်ားလြန္းတယ္၊ တစ္ခ်ဳိ႕က စုိးရိမ္စိတ္အလြန္နည္းပါးၿပီး ေပါ့ေရာ့ေနသလုိ ျဖစ္တယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕က အျပစ္တင္ေစာတယ္၊ တစ္ခ်ဳိ႕က စိတ္ျမန္တယ္၊ တစ္ခ်ဳိ႕က ေအးေဆးႏုိင္လြန္းတယ္။ ဒါေတြကေတာ့ ေရာင္စုံစိတ္ေတြေပါ့ေလ။ ဗ်ာမ်ားတဲ့သူက ေအးေဆးႏုိင္သူကို အျပစ္တင္တတ္ပါတယ္၊ အျပစ္ျမင္တတ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိပါပဲ ေအးေဆးႏုိင္လြန္းတဲ့သူကလည္း စိတ္ျမန္သူကို အျပစ္ျမင္ေနမွာ အမွန္ပါပဲ။ ဆုိေတာ့ ဘာမဟုတ္တဲ့ ကိစၥေလးနဲ႔ မေျပာႏုိင္၊ မေခၚႏုိင္ မျဖစ္ေစဘဲ တတ္စြမ္းသမွ် သည္းခံ ႀကၿပီးေတာ့ ဘုရားဖူးသြားရျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ မေပ်ာက္ေစဘဲ စိတ္ထဲမွာ သတိဆုိတဲ့အရာေလးကုိ စူပါဂလူးနဲ႔ ကပ္ထားဖုိ႔ လုိသလုိ တုတ္တုတ္ခုိင္ခိုင္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားဖုိ႔လည္း လုိပါတယ္။

ႀကဳိသိထားၿပီး သတိထားရမည့္အရာေတြက တည္းခုိတဲ့ ျမန္မာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကေနၿပီးေတာ့ ဘုရားကို သြားတဲ့လမ္းနေဘးေတြမွာ ေဒသခံပုဂၢဳိလ္ေတြ၊ လူေတြ စြန္႔ပစ္ထားတဲ့ အညစ္အေႀကးေတြ ကို ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ အညစ္အေႀကးေတြကို ေတြ႕ၿပီး အလြန္ရြံရွာစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ ရြံရွာၿပီး အန္ေတာင္အန္ဖူးတဲ့ ျမန္မာဒကာမတစ္ေယာက္လည္း ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီအတြက္လည္း အကုသုိလ္ မျဖစ္ေစဘဲ သတိထားရမည့္ အရာတစ္ခုပါ။

အိႏၵိယႏုိင္ငံမွာ လမ္းေဘးမွာ အေလးအေပါ့ စြန္႔ႀကတာ၊ အမႈိက္သရုိက္မွန္သမွ် လမ္းေပၚ ပစ္ခ်တတ္ႀက တာဟာ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုလုိ႔ေတာင္ ေျပာရေတာ့မလုိပဲ။ အဲဒါ ဘာေႀကာင့္လည္းဆုိရင္ အဂၤလိပ္ေတြကုိ တုိက္ထုတ္စဥ္တုန္းက အဂၤလိပ္ေတြေနတဲ့ အိမ္ေတြေဘးမွာ အေလးအေပ့ါ စြန္းျခင္းျဖင့္ တုိက္ထုတ္ ခဲ့တယ္လုိ႔ ေျပာႀကတယ္။ အဲဒီကတည္းက အေလ့အထတစ္ခုလုိ ျဖစ္လာခဲ့တာလား မသိ။ အဂၤလိပ္ေတြက အသန္႔ႀကဳိက္တဲ့လူမ်ဳိးေတြေလ။ အဂၤလိပ္ေတြကို တုိက္ထုတ္နည္းေတြထဲမွာ ဒီနည္းလည္း တစ္ခုပါ၀င္တယ္ လုိ႔ ေျပာႀကတယ္။

ၿပီးေတာ့ ဘုရားပတ္၀န္းက်င္မွာ သူေတာင္းစားေတြဟာ ရာနဲ႔ခ်ီၿပီး ရွိႏုိင္ပါတယ္။ ျမန္မာတုိ႔ရဲ႕ သဒၶါတရားဟာ ႀကီးမားလြန္းလွပါတယ္ဆုိတာကို အားလုံးက အသိပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူေတာင္းစားေတြကို ေပးကမ္းခ်င္တဲ့ သဒၶါတရားကို ခ်ဳပ္တည္းထားသင့္ပါတယ္။ ရွိသမွ် သူေတာင္းစားေတြကုိ အကုန္လုံး ေပးႏုိင္ရင္ေတာ့ တစ္မ်ဳိးေပါ့။ တတ္ႏုိင္သေလာက္ပဲ ေပးမယ္ဆုိၿပီးေတာ့ မေပးလုိက္ပါနဲ႔။ မရလုိက္တဲ့ သူေတာင္းစားေတြက လူကို ဒုကၡေပးတတ္ပါတယ္။ မရမခ်င္း လုိက္ေတာင္းေနပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီေနရာမွာ ရဲေတြရွိေနရင္ေတာ့ ရဲေတြက လုိက္ထိန္းေပးေပမယ့္ ရဲမရွိတဲ့ တစ္ခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ ဒုကၡျဖစ္တတ္ပါတယ္။

ျမန္မာအဖြားတစ္ေယာက္က ဥရုေ၀လေတာင္မွာ (ဒုကၠရစရိယာက်င့္ေတာ္မူရာေနရာ) အတက္မွာလား၊ အတက္မွာလား မသိဘူး အေႀကြလဲၿပီး သူေတာင္းစားတစ္ေယာက္စႏွစ္ေယာက္စကို ေပးလုိက္ၿပီး က်န္ရွိေနေသးတဲ့၊ မရရွိေသးတဲ့သူေတြ ၀ိုင္းလာေတာ့ အဲဒီဒကာမႀကီး ေက်ာက္တုံးေတြ ခင္းထားတဲ့ လမ္းေပၚမွာ ေခ်ာ္လဲၿပီး အသက္ကို စေတးခဲ့ရဖူးတဲ့ အျဖစ္မ်ဳိး ရွိခဲ့ဖူးတယ္လုိ႔ မ်က္ျမင္ဘုန္းဘုန္း တစ္ပါးက ေျပာျပဖူးပါတယ္။

ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ေရာက္တုန္းကဆုိရင္ ဒကာတစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္စႏွစ္ေယာက္စကို သြားေပးလုိက္ မိတာ ကားရပ္ထားတဲ့ေနရာအထိ၊ ကားျပန္တက္ရေတာ့မယ့္အခ်ိန္ထိကုိ မရမက လုိက္ေတာင္းေန ပါေတာ့တယ္။ ရုိးရုိးမေတာင္းေတာ့ဘူး။ အေႀကြးေတာင္းသလုိမ်ဳိးႀကီး ေတာင္းေနပါေတာ့တယ္။ အေ၀း ကေနႀကည့္ေတာ့ ဘာျပႆနာျဖစ္လုိ႔လည္းေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလည္း တစ္ေယာက္စႏွစ္ေယာက္ စကို ေပးၿပီး မရေသးတဲ့သူေတြက လုိက္ၿပီး ဒုကၡေပးေနတာတဲ့ဗ်ာ။ တစ္ခ်ဳိ႕သူေတာင္းစားေတြမွာ တုတ္ေတြဘာေတြ ကိုင္ထားလုိ႔။ ၀ုိင္းလာရင္ ေႀကာက္ဖုိ႔ သိပ္ေကာင္းပါတယ္။
ရတဲ့ပုိက္ဆံကို  ေန့့လယ္ေလာက္ဆုိဖဲရုိက္တာမ်ားတယ္   ဒုကၠရစရိယာေတာင္ေအာက္မွာ ကေလး
လူၾကီးေတြမ်ားေတာ့လုပ္စားစရာမရိွေတာ့ ေတာင္းစားတာေလ  သုဇာတသူေ႒းအိမ္နားမွာလည္း ေတာင္းတဲ့သူေတြမ်ားတယ္  လူစုကြဲလိုကေတာ့  ၾကမ္းတမ္းစြာေတာင္းတတ္ေၾကာင္းသိေစအပ္သည္။

ၾကည့္တတ္ဖုိ့သာ သင့္ႏလုံးသား ငါႏွလုံးသာျဖစ္မည္

အေကာင္းမျမင္လုိ့
အျမင္မေကာင္းတာလား
အျမင္မေကာင္းလုိ့
အေကာင္းမျမင္တာလား
အေကာင္းျမင္ရင္
အျမင္ေကာင္းပါတယ္။

အႏုတ္ နဲ ့ အေပါင္း
အေကာင္း နဲ ့ အဆုိး
အက်ိဳး နဲ ့ အျပစ္
စစ္ နဲ ့ျငိမ္းခ်မ္းေရး
လုိရင္းကုိ  ေရြးတတ္ဖုိ ့ပဲလုိတယ္။

အေကာင္းေတာ့ျမင္ၾကတာေပါ့  ဒါေပမယ့္  အေၾကာင္း နဲ ့ အက်ိဳးကိုသိထားရမယ္ေနာ္

တူေသာ္လည္းမတူ

သူေတာင္းစားခ်င္း တူေသာ္လည္း  ေတာင္းၾကေသာခြက္ထဲေငြအနည္းအမ်ားရျခင္းမတူသည္ကုိ
သတိထားမိနုိင္ၾကပါလိမ့္မည္။
ထည့္သူ.မထည့္သူ.အားလုံးကို  ေကာင္းစြာဆုေတာင္းေပးေသာသူေတာင္းစားခြက္ႏွင့္
မထည့္သူအား မ်က္ေစာင္းထုိးတတ္ေသာ သူေတာင္းစားခြက္ထက္ပုိ၍သဒၶါေၾကး ပုိေနတတ္သည္မွာ
သူတုိ့၏လုပ္ရပ္္ေၾကာင့္သာ  ျဖစ္ပါသည္။
ေငြအရနည္းေသာ သူေတာင္းစားက ခံစားမႈသက္သက္ကုိသာ ခံစားသူျဖစ္ျပီး
ေငြအရမ်ားေသာ သူေတာင္းစားမွာ  ခံစားမႈထက္ပုိေသာ အမွားအမွန္တုိ ့ကုိ
ေ၀ဖန္ပုိင္းျခားနုိင္မႈ   တစ္စုံ တစ္ရာရွိလာျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ငါနွင့္သင္ဘယ္ထဲပါသလဲ ?

လွလွေသသူ

ေသခါနီးေလး
ၾကဳိတင္ ေတြးၾကည့္
စိတ္ေအးခ်မ္းသာ
ေသနုိင္မွာေလာ။

စြဲလန္း၍သာ
သင္-ေသမွာေလာ
မိန္းေမာေတြေ၀
သင္-ေသမွာေလာ။

ေယာင္ယမ္းလူးလြန္ ့
သက္စြန္ ့မွာေလာ။
ဟစ္ေအာ္ျငီးကာ
ေသသြားမွာေလာ။

သက္ရွင္ေနစဥ္
ကုသုိလ္ ခင္မွ
ေသစဥ္လွလွ
သင္-ေသရလိမ့္မည္။
....ငါလည္းပါ၀င္ေသးသည္.......

စစ္မွန္ေသာ ဆႏၵ

ေရာင္၀ါထြန္းလင္း
ရွင္ေနမင္းလို
ေလးကၽြန္းတစ္ျမင့္မိုရ္
မလင္းလုိလဲ ေနပါေစ။

ညအေမွာင္ခြင့္
ဖုိးလမင္းလို
ေလးကၽြန္းတစ္ျမင့္မုိရ္
မလင္းလိုလဲ့ ေနပါေစ။

သုိ ့ေသာ္ျငားလည္း
ခန္းက်ဥ္းထဲ့မွာ
လင္းေရာင္၀ါကုိ
ေပးစြမ္းနုိင္တဲ့
မီးတုိင္ငယ္ေလးမ်ဳိးေတာ့ ျဖစ္ခ်င္ပါ၏။

သင္လား ငါလား

ေဗဒင္အေဟာ
သေဘာေတာ္က်၊ယၾတာဆင္
မၾကာခင္ေလး
ေရႊသူေဌး ျဖစ္ေတာ့မလို။

လကၡဏာေဟာ
သေဘာေတာ္က်၊ ေမြးရက္လမွာ
ရွစ္မ်က္ႏွာဘုရား
ဓာတ္ပန္းမ်ားလွဴ။သူ့အယူက
ရက္ လ မၾကာ
လူခ်မ္းသာ ျဖစ္ေတာ့မလို။

နတ္ကေတာ္ေျပာ
သေဘာေတာ္က်၊ပ- သ၇သည္
အႏၱရာယ္ကင္း၊ရန္စြယ္ရွင္းျပီး
တုိက္ၾကီး ကားၾကီး၊စည္းစိမ္ၾကီးကာ
အသက္ရာေက်ာ္ ရွည္မလို။

ျပဳသမွ်ကံ
ေျပာသမွ်ကံ၊ၾကံသမွ်ကံ
ထုိထုိကံတြင္
ေကာင္းကံျပဳျပန္၊ေကာင္းက်ိဳးစံ၍
ဆိုးကံျပဳက၊ဆိုးက်ိဳးရမည္
ကမၼသတိၱ၊စြမ္းရည္ရွိကို
အသိမမွန္။ေဖာက္ျပန္မိုက္မွား
ထုိလူစားမွာ၊သင္ပါသလား....
ငါပါသလား....ျပန္စဥ္းစား၊